Element เด็กจตุรธาตุ

Element เด็กจตุรธาตุ

เด็กตัวซวย บ๊อบ เกรเกอร์ กับนิสัยสุดห่วย แต่มีเลือดสี่ธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ ร่วมผจญภัยกับเขาในhttp://my.dek-d.com/linut-groshor/writer/view.php?id=1331524

Intro

       ผม บ๊อบ เกรเกอร์ เป็นเด็กผู้ชายอายุ 11 ทั่วไป มีผิวขาวหุ่นผอมแห้ง หน้าตกกระเล็กน้อย ดวงตาสีดำขลับกลมโตโดดเด่นกับผมสีดำไม่เป็นทาง ตัวเค้านั้นกำพร้าพ่อตั้งแต่ เขาอายุได้เพียง 7 เดือนเท่านั้นแม่บอกกับเค้าว่าพ่อเป็นคนงานก่อสร้างแล้วพลัดตกจากนั่งล้านเพื่อช่วยคนงานด้วยกันตาย

       ช่างเป็นวีรบุรุษคนงานจริงๆ นี่คือสิ่งที่เค้าคิดดูไม่ดีนักที่คิดประชดพ่อตัวเองแบบนี้

เป็นเด็กที่ไม่มีพ่อ แม่เป็นคนหาเลี้ยงทั้งครอบครัว จะว่าทั้งครอบครัวก็ไม่ถูก เพราะครอบครัวเรามีแค่สองคนคือ ผมกับแม่ ผมเคยถามเรื่องญาติๆคนอื่น แม่บอกว่ายายกับตาอยู่แถบภาคเหนือ ตอนที่แม่กับพ่อรักกัน ยายกับตาคัดค้านอย่างหนัก บอกว่าพ่อจะเลี้ยงครอบครัวไม่ได้ด้วยอาชีพกรรมกร แม่เลยออกมาอยู่กับพ่อแล้วใช้ชีวิตร่วมกัน พอมีผมไม่นานพ่อก็จากไป พยายามติดต่อกลับไปที่ที่อยู่ของตากับยายก็พบว่าท่านทั้งสองย้ายบ้านไปแล้วไม่สามารถติดต่อได้ พอถามถึงญาติทางฝั่งพ่อ ก็หาทางติดต่อแต่ไม่มีที่อยู่ทางฝ่ายพ่อเลยทำให้แม่ต้องหาเลี้ยงผมด้วยตัวเอง แม่ผมอายุ 31 มีผมหยิกยาวสีน้ำตาลแดง ผิวสีแทน นัยน์ตาสีดำขลับ จะว่าไปแล้ว แทบไม่มีอะไรเหมือนกับผมเลยยกเว้นตา เรื่องนี้แม่บอกว่าส่วนใหญ่หน้าตาผมเหมือนพ่อ แต่ไม่มีรูปสักบาน ผมเลยไม่รู้แม้แต่น้อยว่าหน้าตาพ่อเป็นย่างไง แม่ทำงานเป็นพนักงานในร้านอาหารในขณะนี้ ซึ่งก่อนหน้านี้ทำงาน รปภ. แม่ก็ยังเคยทำมาแล้วเพื่อส่งผมเรียน และโรคทำของระเบิดของผมต้องทำให้ย้ายโรงเรียนบ่อยแม่ทั้งต้องหาที่อยู่ใหม่ โรงเรียนใหม่ งานใหม่ รวมถึงหาเงินตัวเป็นเกลียว ผมเคยขอแม่ให้เลิกย้ายที่อยู่ไม่ต้องส่งผมเรียนให้ผมออกไปทำงานดีกว่า แต่แม่ไม่ยอมเด็ดขาดและสั่งไม่ให้ผมพูดเรื่องนี้อีก แล้วทำให้ผมต้องมานั่งเหม็นหน้า เด็กกร่างสามคนที่แกล้งคนโน้นทีคนนี้ที

       เซ็ง..

เด็กผู้ชายนั่งหน้าละห้อยเซ็งกับกิจกรรมประจำวัน คือการโดนเพื่อนรุ่นเดียวกันแกล้งเป็นประจำ เด็กน้อยคนนี้มักถูกย้ายโรงเรียนตั้งแต่ขึ้นเรียนโดยที่ตัวเค้าเองยังนับไม่ถ้วน เหตุผลนะหรอ เค้ามักจะทำของต่างๆ ระเบิด โดยเฉพาะที่หลักที่ระเบิดเกินสิบครั้งนั่นคือห้องเรียน ตัวเองก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไม เค้าจับสิ่งของธรรมดาอยู่ๆมันก็ระเบิดออกมา แต่มือเค้าที่ถืออยู่ไม่ได้มีส่วนไหนบาดเจ็บเลยสักนิดเดียว ตอนนี้เค้าย้ายมาอยู่ที่โรงเรียนกันดารทางภาคตะวันออก แถบหมู่บ้านที่เพิ่งย้ายมาอยู่เมื่อสองเดือนที่แล้ว เพื่อนที่โรงเรียนแต่ละแห่งต่างมองเค้าว่าตัวซวย ไม่ก็ตัวประหลาดนั่นก็เป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่เค้าไม่มีเพื่อนสนิทเลยแม้แต่คนเดียว อีกเรื่องที่เป็นปมสำคัญคือเค้าเรียนรู้ได้ช้ามาก แต่ก็ช่าง เด็กหลายๆคนเป็นแบบเดียวกันกับเขาก็พอใจแล้วที่มีอะไรเหมือนคนอื่น สองเดือนที่ผ่านมาเค้าระเบิดห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาของที่นี่ไปหนึ่งครั้ง ซึ่งก็ถูกพักการเรียนไปสองอาทิตย์ แต่นั่นเป็นการดีที่ไม่ต้องถูกแกล้ง อย่างวันนี้ที่โดนเอาหน้าจุ่มโถส้วม ล็อคเกอร์ก็โดนเอาของไปทิ้ง ถึงได้นั่งแฉะแบบเซ็งๆอยู่อย่างนี้

       "ไง ไอ้บ๊อบ เปียกอย่างนี้จะระเบิดใครได้มั้ย"นอส เด็กผู้ชายหน้าตกกระทั้งหน้าตัวอ้วนใหญ่ พร้อมด้วยบริวารตัวแห้งคู่แฝด เจท กับ ดรอย ยืนยิ้มจ้องหน้าเขา เขาเผลอจ้องหน้ากลับด้วยอารมณ์โกรธ แต่พอรู้ตัวก็รีบก้มหน้าลง ไม่รู้ว่าตัวเองโกรธแล้วหน้ากลัวแค่ไหนเหมือนกันแต่จากที่ฟังเสียงถอนหายใจก็คงระแวงอยู่ไม่น้อย พอเห็นว่าเขาไม่ตอบโต้อะไร สามตัวก็ไปหาคนอื่นแกล้งต่อ เขาเงยหน้าดูก็พบกับเหยื่อรายใหม่ของพวกมัน เด็กผู้ชายตาสีเขียว ตัวโย่งผมสีบลอนด์กำลังโดนพวกนั้นหาเรื่องอยู่แต่ดูท่าทางจะสู้คนโดนพวกนั้นหาเรื่องยังยืนอยู่เฉยแถมยังทำหน้ากวนใส่ คงอีกไม่กี่วินาทีพวกนั้นคงอัดด้วยความหมั่นไส้ แม้แต่เค้าที่นั่งดูยังรู้สึกแบบนั้น แล้วคิดไม่ทันขาดคำ นวมตัวใหม่ก็ถูกแมลงน่ารำคาญ สามตัวรุมซัด